Pośród odwzorowań umownych najczęściej wyróżnia się trzy pokrewne grupy odwzorowań: pseudopłaszczyznowe, pseudostożkowe i pseudowalcowe. Odwzorowania pseudopłaszczyznowe konstruowane są na podstawie siatek płaszczyznowych, jednakże cechują się innym rozkładem zniekształceń. Wspólną cechą odwzorowań stożkowych i pseudostożkowych jest przedstawienie równoleżników w postaci łuków kół. Południki natomiast w odwzorowaniach pseudowalcowych są liniami krzywymi różniącymi się w zależności od założenia danego odwzorowania. W siatkach pseudowalcowych południki są przedstawione jako linie krzywe. Często także bieguny są odtworzone jako punkty.
Siatki umowne są często używane do prezentowania całej kuli ziemskiej na mapach przeglądowych ze względu na dobry obraz Ziemi, oraz prostolinijność równoleżników. Przykładem odwzorowania pseudowalcowego jest siatka Moolwiedego równopowierzchniowa. Siatka ta została tak skonstruowana, aby obrazem całego globu była elipsa, przy czym wszystkie równoleżniki odwzorowują się jako linie proste równoległe do siebie, oraz prostopadłe do południka zerowego. Obrazy równoleżników są rozmieszczone w taki sposób, by tworzone przez nie pola były odwzorowane wiernie. Południki wyznacza się dzieląc równoleżniki na odpowiednią ilość odcinków. Siatka ta znakomicie nadaje się do przedstawiania całego obszaru Ziemi, np. map klimatycznych, faunistycznych itd.
Odwzorowania kartograficzne
Wybór określonego rodzaju odwzorowania uzależniony jest od wielkości i położenia na Ziemi obszaru przedstawionego na mapie oraz przeznaczenia mapy - czyli od wymagań jej użytkownika. Na przykład odwzorowania wiernokątne mogą służyć wielu użytkownikom. Są one bardzo przydatne do potrzeb wojskowych, nawigacji morskiej i powietrznej. W nawigacji ważne jest, aby wyznaczony kurs statku można było przedstawić n i mapie w postaci linii prostej. Warunki te bardzo dobrze spełnia odwzorowanie Merkatora. W szkolnych atlasach są zastosowane przede wszystkim odwzorowania wiernopowierzchniowe, pozwalające zmierzyć i porównywać powierzchnie kontynentów, krajów itd.
W zależności od obszaru objętego mapą i jego położenia na Ziemi stosuje się takie odwzorowania, które mają względnie małe zniekształcenia na danym obszarze. Na przykład obszary podbiegunowe przedstawia się w odwzorowaniu azymutalnym normalnym, a okołorównikowe w walcowym. Mapy półkul, a także kontynentów leżących w pobliżu równika, często są przedstawiane w odwzorowaniu azymutalnym poprzecznym. Siatki stożkowe zwykle są stosowane do prezentacji rozciągniętych równoleżnikowo obszarów w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Z kolei siatki walcowe lub pseudowalcowe, w których równoleżniki są liniami prostymi, stosuje się do przedstawiania zjawisk wykazujących zróżnicowanie strefowe.