Wiatr jest bardzo ważnym czynnikiem erozyjnym. W różnych warunkach klimatycznych może także transportować oraz powodować gromadzenie się materiału skalnego, pod warunkiem jednak, że materiał ten jest luźny, drobnej frakcji i suchy. Działalność wiatru jest najbardziej intensywna tam, gdzie szata roślinna jest uboga lub nie ma jej wcale. Duże wahania dobowe temperatur w obszarach pustynnych, sięgające nawet 30-40°C, sprawiają, że szybko zmieniające się ciśnienie atmosferyczne wywołuje silny wiatr, którego prędkość często przekracza 100 km/godz.
Tak więc działalność wiatru jest tam bardzo intensywna. W klimatach chłodnych i wilgotnych oddziaływanie wiatru generalnie jest słabsze, chociaż może być nieco większe w obszarach zbudowanych z osadów pylasto-piaszczystych pochodzenia rzecznego lub rzeczno-lodowcowego, a także w piaszczystych obszarach wybrzeży morskich. Rzeźbotwórcza działalność wiatru nazywana jest procesami eolicznymi.