Powietrze atmosferyczne zawiera zmienną ilość pary wodnej, wahająca się od 0 % do 4 % całej jego masy. Para wodna występuje najobficiej w dolnych partiach atmosfery. W warstwie sięgającej do 1,1-12 km znajduje się 99 % ziemskiej pary wodnej. Ogólnie można przyjąć, że ilość pary wodnej w powietrzu zmniejsza się od równika w stronę biegunów. W strefie równikowej w 1 m3 powietrza utrzymuje się średnio około 20 g pary wodnej, w strefie biegunowej około 2 gramów. Ilość pary wodnej w powietrzu zależy głównie od rozmieszczenia powierzchni wód i lądów, ciśnienia atmosferycznego, temperatury i wiatru.
Kiedy powietrze zawierające parę wodną ochładza się, może ono osiągnąć temperaturę punktu rosy. Jest to temperatura przy którym może rozpocząć się proces skraplania gazu. Wilgotność względna powietrza wynosi wtedy 100 %, a para wodna ulega nasyceniu. Obniżenie temperatury do punktu rosy jest najczęstszą przyczyną kondensacji pary wodnej. Przy dalszym spadku temperatury nadmiar pary wodnej skrapla się i powstają kropelki powietrza, lub kryształki lodu.
05 Lip2014
Rodzaje mgły
Podbał Ci się artykuł? Podziel się ze znajomymi
